.....werd opgerekt. Iedereen volbracht dit netjes en na een rustige uitloop was het weer door. De training had veel variatie, wat overigens wel vermoeiend was. Van achteruit de rij naar voren sprinten, en zo verder tot bijna een duik volgde in een watertje waar het pad doodliep. De voorste nadoen met kniebuigingen, huppelen, achteruit lopen, bokje springen leverde grote hilariteit op! Heerlijk lachen en zo bijna de inspanning vergetend. Toch niet helemaal, want onderweg werd er door een van de heren (geef een reactie als je denk te weten wie dat was) geboden op een paard om daar op verder te kunnen rijden. Voor straf een minuut sprint voor de hele groep. Zo met plezier uiteindelijk weer 45 minuten onderweg. Klasse!
De andere groep ging eerst ook voor het trainen van het duurvermogen. Hardlopen afgewisseld met kleine pauzes. Daarna een wat speelser karakter. Sprintspelletjes en een estafette met zeer natuurlijke estafettestokjes. Afsluiter: onderwatertikkertje in een weiland. Wie legt mij uit hoe dat werkt? Uiteindelijk nog sprintwedstrijden op verzoek van Robbin, waar nog even alles uit de kast gehaald werd.

Na afloop het verloren vocht bijvullen. Gezweten werd er, of zoals Peter het zei: “Ik heb zo gezweten dat ik geen water meer over heb om te huilen.’
Dit weekend beginnen we met het voorstellen van de eerste deelnemers.