Vanmorgen hebben een groot aantal dorpsgenoten de weg naar dorpshuis Trefpunt weer weten te vinden. Trouwe bezoekers van Noaberstee, maar ook dorpsgenoten die interesse hebben in het onderwerp van vanmorgen. Een lezing over hulphonden.
Maar, net als iedere woensdagochtend, beginnen we natuurlijk met koffie/thee. Tussendoor wordt er gezellig gekletst en schenken we even aandacht aan de film 'Liek achter de badde' die voor 21 februari op de rol staat.
Dan, rond een uur of half elf, komt onze gast Will Boddeus binnen. Ze is niet alleen. Will zit wegens gezondheidsproblemen in een elektrische rolstoel, en heeft haar hulphond Cayen bij haar. Om direct maar met de deur in huis te vallen, laat Will ons zien hoe Cayen haar helpt om haar jas uit te trekken. En dan is er ook voor Will koffie, een bakje met water voor Cayen, en een woord van welkom.
Vanmorgen beginnen we met koffie en thee. Tussendoor hebben we weer veel bij te kletsen. Ook mogen we deze ochtend een nieuwe bezoeker verwelkomen, mevrouw Zwanie Datema. Hartelijk welkom bie Noaberstee.
Deze ochtend is Noaberstee onderdeel van een activiteit van CBS De Til. Leerlingen hebben een vossenjacht. Her en der in het dorp zijn dorpsgenoten, zogenaamde vossen, die een beroep uitbeelden. Het is aan de kinderen om die vossen op te sporen en het beroep te raden. Raden ze het goed, dan krijgen ze een letter. En van alle letters kunnen ze één woord maken.
Vossen Hans en Elisabeth, vaste bezoekers van Noaberstee, zitten in de hal van dorpshuis Trefpunt en spelen prachtige liedjes op hun trekzak. Een trekzak wordt ook wel een trekharmonica genoemd. Hoe het instrument precies heet, is voor sommige kindertjes een beetje moeilijk. Het lijkt wel op een accordeon, maar eigenlijk ook weer helemaal niet.
Dat Hans en Elisabeth uitbeelden dat ze muzikanten zijn, is voor de meeste leerlingen wel duidelijk. Prachtig man.
Jammer dat er deze ochtend een fikse lange regenbui over Thesinge trekt. Vooral voor de vossen die niet onder dak zitten is het een beetje afzien, maar niet minder leuk hoor. Als je de kinderen ziet genieten, genieten de vossen ook.
De vossenjacht wordt in dorpshuis Trefpunt afgesloten met een High Tea. Wij, bezoekers van Noaberstee, zijn daarvoor ook uitgenodigd. In de loop van de ochtend komen al enkele ouders binnen om de boel klaar te zetten. Anderen lopen binnen met hun zelfgemaakte lekkernijen. Zozo, dat ziet er allemaal lekker uit. Maar, aankomen mag nog niet hoor. Nog even geduld. En dat hebben we.
Als ook de kinderen, vossen en enkele ouders binnen zijn, spreekt directeur Paulina van Bostelen mooie woorden, en heet iedereen van harte welkom. Eet smakelijk!
En smakelijk was het. Wat een verscheidenheid aan lekkere hapjes. Heerlijk, wat hebben we gesmuld. En het was ook zo gezellig. Kinderen, ouders, opa's en oma's en oudjes, dat gaat prima samen in Thesinge. Ja, oudjes mag ik toch wel zeggen als er een aantal 85plussers bij zijn? Nou, de oudjes zijn nog jong van geest hoor, en vinden het maar wat leuk met al die kinderen. Als je 87 bent, is iemand van 43 nog een kind hè.....haha.
Tot slot van deze prachtige ochtend is er nog een slotwoord van directeur Paulina van Bostelen. Namens Noaberstee bedank ik (Janna) leerkrachten en ouders voor de uitnodiging en heerlijke High Tea. We hebben gesmuld en genoten! Nogmaals, hartelijk dank!
Ik en foto's maken in dorpshuis Trefpunt, is geen goeie match. 'k Heb toch nog een paar gevonden die enigzins toonbaar zijn. Maar....Jolanda is mijn redder.
Je kunt erop klikken voor een vergroting.
Muzikanten Hans en Elisabeth met enkele leerlingen.
Trijn kijkt belangstellend toe.
Foto: Jolanda Bol
Vos Leonie als schilder 
Er zijn al enkele hapjes binnen......
Foto: Jolanda Bol
Dat wordt smullen!
Wát een gezellige boel
Volgende week, 18 september is er GEEN inloopochtend.
Tot woensdagmorgen 25 september.
Dag.
Wat het weer betreft is het een prachtige start van de dag. De zon schijnt volop en zonder jas vertrek ik naar dorpshuis Trefpunt. Alles in de zaal staat al klaar, maar omdat ik onze gast verwacht, ben ik wat aan de vroege kant.
Vanochtend is mr. Marieke Poort onze gast en spreker.
Zoals afgesproken gaan we elkaar deze ochtend tutoyeren, en dat doe ik hier dan ook.
Marieke is naast mediator ook kandidaat-notaris. Ze is werkzaam bij Emmius Notarissen, met kantoren in Ten Boer, Bedum, Delfzijl en Appingedam.
We beginnen deze ochtend met koffie en een woord van welkom aan Marieke en de bezoekers. Fijn om te zien dat er ook dorpsgenoten aanwezig zijn die niet op de inloopochtenden komen, maar wel geïnteresseerd zijn in het onderwerp van vanmorgen. Hartelijk welkom!
Vanmorgen staat in het teken van notariële en juridisch zaken. Dit is geen eenvoudige kost en bovendien zeer omvangrijk. Maar daarvoor is Marieke deze ochtend bij ons, om helderheid te scheppen. Nu kunnen we twee dingen doen. Marieke houdt een heel verhaal over schenkingen, erfrecht en het nut van een levenstestament óf zij speelt in op de vragen die bezoekers hebben. We hebben voor het laatste gekozen. Vragen van uiteenlopende aard komen aan bod. Marieke weet er wel raad mee. Enthousiast vertelt ze in eenvoudige woorden, en zo nu en dan ondersteunt door een tekening, helder en duidelijk hoe het notarieel en juridisch in elkaar zit. Het blijkt dat sommige zaken toch anders in elkaar steken, dan dat enkele bezoekers denken. Niet alleen het verschil, maar ook het nut van een testament en levenstestament is duidelijk geworden. Is een in 1996 opgemaakte testament nog rechtsgeldig of moeten er aanpassingen worden gedaan? Klopt het dat de Belastingdienst om de hoek komt kijken bij de kinderen, als één van beide ouders komt te overlijden? Kun je als erfgenaam een nalatenschap weigeren? Wat als er alleen maar schulden zijn?
Tegenwoordig zitten veel mensen op Sociale Media, zoals Twitter, Facebook, LinkedIn, YouTube, Schoolbank enzovoort. Velen staan er niet bij stil, maar wie beheert deze Sociale Media als de gebruiker komt te overlijden? Weet degene die de nalatenschap gaat afhandelen, de wachtwoorden?
Zomaar wat vragen waar Marieke vanmorgen veel duidelijkheid over heeft gegeven. Het was niet alleen zeer verhelderend, maar ook zinvol.
Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met zaken, waar we nu nog liever niet aan denken, maar wel staan te gebeuren. Vanmorgen heeft Marieke onze ogen weer geopend. Ik denk dat ze het de komende tijd wel eens druk kan krijgen met dorpsgenoten die deze ochtend hebben bijgewoond en zaken willen herzien of regelen. Marieke en collega's helpen je graag hoor.
Gezien de tijd, en het feit dat Trefpunt vanmiddag weer beschikbaar moet zijn, breien we er voor nu een eind aan. We hebben afgesproken dat dit na de zomer, op een avond, een vervolg krijgt.
Voor de bezoekers heeft Marieke nog een aantal brochures, haar visitekaartje en kleine attenties neergelegd. Fijn om te zien dat bezoekers dit meenemen.
Wil je ook een brochure? Dan mag je contact opnemen met Marieke of Janna.
Namens de aanwezigen bedank ik Marieke voor haar heldere en enthousiaste uitleg, en Emmius Notarissen voor de mogelijkheid dat we kosteloos gebruik mochten maken van jullie kennis en advies. Hartelijk dank!
Tot slot een paar foto's. Je kunt op de foto klikken voor een vergroting. 
Tot volgende week.
Dag.
Vanmiddag was er in de Kloosterkerk van Thesinge een bijzonder benefiet concert. Vocaal Ensemble CURIOSA uit Middelstum gaf een optreden, waarbij de giften bij de uitgang bestemd waren voor een goed doel. En wij, Noaberstee, zijn het goede doel.
Als ik rond de klok van twee uur de Kloosterkerk binnenstap, is Vocaal Ensemble Curiosa al druk aan het inzingen. Dorpsgenoot Pluc Plaatsman is ook al aanwezig. Pluc is lid van de plaatselijke commissie Kloosterkerk en is contactpersoon voor gebruik van de kerk. Als er een concert of andere activiteit is in de kerk, is er voor Pluc altijd wel iets te doen. Maar vanmiddag is het anders en heeft hij de handen vrij. Alles wordt in de puntjes verzorgt door Curiosa!
Toch is het Pluc die om drie uur, bij aanvang van het concert, Vocaal Ensemble Curiosa en het aanwezige publiek, van harte welkom heet. Hij vertelt hoe deze benefiet concert tot stand is gekomen en heeft lovende woorden voor Curiosa, Noaberstee en mij (Janna Hofstede) als coördinator van deze prachtige organisatie. 'Vanmiddag mogen wij jullie cadeautje uitpakken. Fantastisch.'
Na de mooie woorden van Pluc is het tijd om te gaan zingen.
Vocaal Ensemble Curiosa is onderdeel van Stichting Stem uit Middelstum en bestaat uit 11 zangers. Curiosa zingt vierstemmig onder enthousiaste en professionele leiding van Julia Zaytseva.
In de publicaties staat: "Er wordt een zeer gevarieerd repertoire ten gehore gebracht van oude klassiekers van Mendelssohn tot hedendaagse songs met daartussen romantische en lichte muziek in verschillende talen."
In het kort wordt verteld waar de liederen over gaan. Als de dirigente een seintje geeft, gaan alle zangers staan en wordt het eerste lied 'Pachelbel's Canon of Peace' ingezet. Het is een prachtig lied van J. Pachelbel en gearrangeerd door P.M. Liebergen. Applaus volgt, net als na alle andere schitterende liederen die ze zingen. Wát geweldige stemmen. En zowel aan de zangers als dirigente is te zien, dat ze er plezier in hebben. Voor de pauze volgen nog een aantal liederen, waaronder 'Though Philomea lost her love' van Tomas Morley (1557-1603), 'Kyrië uit de Misa Criolla' van Ariël Ramirez, ' Cantique de Jean Racine' van Gabriel Fauré. En ook het bekende themalied van Mr. Bean, 'Ecce Homo' waarvan de componist en schrijver onbekend zijn, ontbreekt niet.
PAUZE, met hapjes en drankjes die ons worden aangeboden door Curiosa. Aanwezigen zijn onder de indruk van de prachtige klanken van het Vocaal Ensemble. "Schitterend hé, wát geweldige stemmen. Dat je met 11 zangers zoiets ten gehore kunt brengen spreekt toch wel van grote klasse. Voor de dirigente ook alle lof. Echt prachtig!"
We vervolgen het programma en ik, Janna Hofstede, mag als contactpersoon en coördinator van Noaberstee iets vertellen over deze prachtige actieve organisatie.
Onder de indruk van de prachtige klanken van Curiosa en een beetje beduusd dat deze middag speciaal voor Noaberstee is, begin ik toch wel een beetje zenuwachtig aan mijn verhaal. Mor, 't komt goud. Allereerst is een dankwoord richting Curiosa, Stichting Stem en dorpsgenoot Pluc Plaatsman wel op z'n plaats. Nogmaals, HARTELIJK DANK!
Op deze plek kan ik ook weer een heel verhaal houden, maar voor nu verwijs ik je graag door naar onze dorpswebsite, waar je alles te weten kunt komen over het reilen en zeilen van Noaberstee.
Het is weer tijd voor zang, 'Morning has broken' van Cat Stevens, 'Can't help falling in love' van Elvis Presley en gearrangeerd door dirigente Julia Zaytseva. Het benefiet concert waarbij de opbrengst ten gunste komt van Noaberstee, wordt afgesloten met het prachtige 'Rhythm of live' van Cy Coleman, arrangement Richard Barnes. Een staande ovatie volgt.
Tot slot spreekt Pluc nog een dankwoord, en namens de plaatselijke commissie Kloosterkerk en Noaberstee, ontvangen de dirigente en zangers nog een zakje overheerlijke roomboterkoekjes, onze bekende 'Thesinger sarcofaagjes'. Voor ze deze in ontvangst nemen heeft de dirigente nog een toegift voor ons in petto. Schitterend! Opnieuw een staande ovatie. En zo komt er een einde aan een prachtige muzikale middag. Bij de uitgang hebben bezoekers, door middel van een gulle gift, blijk gegeven dat ze Noaberstee een warm hart toedragen. HARTELIJK DANK!
Via YouTube kun je nog nagenieten van deze schitterende benefiet concert.
Binnenkort zullen we van Stichting Stem en Vocaal Ensemble Curiosa horen hoeveel geld er zal worden overgemaakt naar Noaberstee.
Tot slot nog een paar foto's die zijn gemaakt door Sybolt Oudman, waarvoor dank.
Je kunt op de foto klikken voor een vergroting.
Dankbaar en met heel veel plezier kijken we terug op deze fantastische middag.
Dag.
Moi.
Wat is onze vernieuwde dorpswebsite mooi geworden hè. Duidelijk, overzichtelijk en helemaal rechts, uitgebreid met de rubriek 'FOTOPROJECTEN'.
Complimenten aan de redactie van Thesinge.com en in het bijzonder aan webmaster Ton Ensing.
Door de werkzaamheden was het de afgelopen weken niet mogelijk om nieuwe artikelen te plaatsen. Maar, vanaf vandaag 29 mei, kunnen we weer aan de slag. Ik neem je mee naar waar we gebleven zijn, woensdagochtend 16 mei.
Deze ochtend hebben we bezoek van een uniek man, de 92-jarige heer Vegter van Slooten. In eerste instantie dacht ik dat hij een dubbele achternaam had of misschien wel van adel was. Maar nee, Vegter is zijn voornaam en van Slooten zijn achternaam. Hij komt ons iets vertellen over zijn wereldreis naar Afrika. Maar voor het zover is, eerst koffie met.....een koekje. Nee, sinds lange tijd geen jarigen die trakteren.
Laptop met dvd en beamer staan klaar voor gebruik.
De heer van Slooten heeft een aantal attributen meegenomen om zijn presentatie te ondersteunen. Op het podium ligt een panter en een meterslange vel van een slang. Een kaart van Afrika en enkele foto's maken het compleet. 
Na een woord van WELKOM geef ik het woord aan de heer van Slooten.
Van alle duizenden foto's en dia's is een selectie gemaakt, en op dvd gezet. De dvd is voorzien van muziek en de tekst is ingesproken door Vegter. Aan de hand van deze dvd neemt hij ons deze ochtend mee op zijn wereldreis. Kom, ga je mee?
Vegter en zijn toenmalige vriendin Diny, besluiten om een wereldreis te maken. In maart 1959 vertrekken ze als begin dertiger en twintiger in hun Goggomobil T 300, van Groningen naar Kaapstad in Afrika. 
Ze hebben een startkapitaal van 300 gulden en een paar sponsoren. Zo kregen ze bijvoorbeeld banden van het bedrijf Vredestein. Voor het grootste gedeelte moesten ze zelf in hun onderhoud voorzien. Ze verdienden geld met zingen, musiceren, en verkoop van fotokaarten en zelf vervaardigde aquarellen. Ze traden op in de duurste nachtclub van Tanger in Marokko. Het geld dat ze verdienden in de nachtclub, werd besteed aan de bootreis naar Dakar.
Vegter speelt ook gitaar. Het was deze bootreis dat hij een speciale aanslag leerde, waarmee hij een Spaans klinkend deuntje ten gehore kon brengen.
PAUZE. Koffie.
Hij pakt zijn gitaar. Ik een barkruk. Als een levenslustige, lenige jongeman gaat hij zitten. Hij vertelt en slaat de eerste akkoorden aan. Het klinkt een beetje Spaans. Dit is de aanslag die hij tijdens de bootreis heeft geleerd. Dan begint hij te zingen. Een zelfbedacht liedje, net als toen. "De tekst slaat nergens op, maar leuk dat ze het vonden". 
Ook zingt hij voor ons het Groninger liedje 'Ol Graitje'. Prachtig man.
Hier een uitvoering van Wia Buze en Erwin de Vries.
Wat ons betreft kan Vegter zich zo aanmelden voor het Songfestival in 2019.
Koffie op? Kom, we starten de Goggomobil T 300 en gaan verder.
Tijdens hun reis heeft Diny van iemand een hondje gekregen. Ze hebben hem de toepasselijke naam Goggo gegeven. Ze zijn nu dus met z'n drieën.
Via zandwegen, met diepe kuilen vol water, moet eerst worden gemeten of Vegter en Diny daar wel met hun Goggomobil door kunnen. Het lukt!
Na vele zand- en modderwegen, is het een verademing als je een stukje asfalt treft.
Onderweg is het genieten van prachtige natuur, wilde dieren, verschillende culturen en tradities en fascinerende Afrikaanse stammen.
Drie jaar na hun vertrek komen Vegter en Diny in 1962 weer aan in Groningen. De avonturiers hebben 53.000 kilometer gereden en doorkruisten 32 landen. Na deze wereldreis ging ieder zijns weegs. Toch zijn ze elkaar niet uit het oog verloren. Het was een reis die Vegter en Diny, bijna 60 jaar na dato, nog steeds koesteren.
Prachtig, dat wij vanmorgen met Vegter mee mochten op zijn wereldreis. We hebben er van genoten!
Nog meer nagenieten? Dat kan via het in 2008 uitgezonden RTV Noord programma, 'Wadapatja' op YouTube.
Tot volgende week.
Dag.
Als ik vanmorgen rond zeven uur uit bed stap, schijnt de zon alweer volop. Wát een prachtig begin van onze Noabersteedag. Ook de afgelopen dagen hebben we al kunnen genieten van het mooie weer. Oké, niet voor iedereen is het alleen maar plezier. Er moet ook volop worden gewerkt en voor sommige sectoren zullen ze vast verlangen naar koeler weer. Met 27 graden, volop in de zon boven op een dak aan het timmeren, lijkt mij geen pretje. Wat de laatste dagen opvalt is het vele landbouwverkeer. Trekkers met landbouwmachines rijden af en aan. Her en der ruik je het pasgemaaide gras. De eerste snede is eraf. Nu maar afwachten of de boeren ook tevreden zijn over de voederwaarde en eiwitgehalte.
We beginnen onze Noaberstee-ochtend met koffie en........ja, het is echt waar, weer een traktatie. Trijn van der Meulen is jarig geweest en heeft voor ons iets lekkers meegenomen. Gelukkig ben ik nog steeds niet op dieet en heb dan ook weer heerlijk gesmuld. En natuurlijk hebben we ook voor Trijn het 'lang zal ze leven' gezongen, inclusief de driewerf hoera. Bedankt voor je heerlijke traktatie Trijn.
Dan is het tijd voor de presentatie van dorpsgenoot Andries.
Tot vorig jaar was Andries in zijn werkzame leven tolk. Zijn specialiteiten waren techniek en gezondheidszorg. Hier heeft hij veel tolkwerk voor gedaan. Als horende neemt hij ons mee in de wereld van doven. De wereld van praten, liplezen en gebarentaal. Maar eerst een stukje geschiedenis.
Het was priester en advocaat de l'Epée uit Parijs, die in 1760 begon om dove mensen in die stad te onderwijzen, en richtte een school voor hen op. Ze werden daar onderwezen in de gebarentaal.
In 1790 bezocht Henri Daniël Guyot, predikant van de Waalse gemeente in Groningen, een openbare les op het doveninstituut in Parijs. Daarna besloot hij om in Groningen een instituut voor doven op te richten.
Er was altijd een strijd over de vraag: Wat is het beste voor doven? Leren praten en liplezen óf gebarentaal? In 1880 is op een wereldcongres in Milaan besloten, om gebarentaal af te schaffen. Honderd jaar later, 1980, werd opnieuw op een wereldcongres, maar dit keer in Hamburg, besloten om de gebarentaal weer in te voeren.
In 1983 startte de eerste opleiding voor tolk gebarentaal. Door deze tolken gebarentaal konden dove jongeren na hun opleiding op de Guyotschool ook naar het reguliere MBO en HBO onderwijs.
De dovencultuur kwam weer tot leven. Omdat alle doven 16 uur per jaar gebruik konden maken van een tolk, waren ze minder afhankelijk van de familie om contact te maken met de horende wereld.
Als kind van dove ouders is Andries er duidelijk over en heeft hij recht van spreken. "Als dove doe je niet mee! Als je als dove in gezelschap bent van horenden, dan ontgaat het je waarom iedereen zo lacht en vrolijk is. Oké, ik zal het je straks wel even vertellen. Maar van een half uur lekker ouwehoeren door de horenden, krijgt de dove een verslagje van maar vijf minuten."
Als kind van dove ouders word je geconfronteerd met grote mensen zaken. Denk aan bellen met instanties, doktersbezoek of mee naar het ziekenhuis.
Omdat doven niet kunnen bellen, kwam PTT met de 'gratis' teksttelefoon. Nu was het mogelijk om met een andere teksttelefoon contact te maken. Tegenwoordig gebruiken veel doven een mobieltje voor hun teksten. Na de teksttelefoon kwam de Cochleair implantaat (CI). Voorwaarde om gebruik te maken van een CI is, dat je moet kunnen lezen en schrijven. Uit het bijgevoegde artikel blijkt, dat je met een CI opnieuw moet leren horen.
Tot slot heeft Andries voor ons nog een A4tje met daarop het Nederlands handalfabet. Samen gaan we dat even oefenen. Ook even proberen? Kijk dan op deze YouTube link.
We kijken terug op een gezellige informatieve ochtend, waarvoor we Andries hartelijk bedanken.
Volgende week krijgen we bezoek van een unieke man, de 92-jarige heer Vegter van Slooten. Ooit maakte hij met zijn toenmalige vriendin en hondje Goggo een wereldreis. Ze reisden met een Goggomobil T 300 van Groningen naar Kaapstad en weer terug. Het belooft een gezellige ochtend te worden met schitterende verhalen. Dit wil je niet missen! Kom je ook? Je bent van harte welkom.
Tot volgende week.
Dag.
Onze Noabersteedag begint met zeer aangenaam weer. Droog, weinig wind en een heerlijk zonnetje. In de zaal hebben we alles klaar staan om de bezoekers te ontvangen. Voor ze binnenlopen nemen we nog gauw een kopje koffie op het terras. Heerlijk even in het zonnetje. Het enige geluid dat we horen is het roffelen van een specht, in één van de hoge bomen.
Vanochtend komt juf Annette met haar leerlingen van de middenbouw ons een bezoekje brengen. Samen met de ouders Anita en Evelien, gaan ze iets vertellen over de techniektorens die ze op school hebben. Mooi, vrolijk gekleurde torens met lesbakken over zeer diverse technische onderwerpen. Spelenderwijs oefenen, ontdekken en leren. Anita en Evelien vertellen enthousiast, en wij laten ons op een plezierige manier verrassen.
Als juf Annette en de kinderen komen nemen ze plaats bij de diverse tafeltjes. Op tafel staat een lesbak.
Eerst maar eens horen wie deze leuke jonge dorpsgenoten allemaal zijn. Natuurlijk kennen we de meeste, maar er zitten toch ook altijd wel een paar bij waarvan we de naam niet kennen. Maar na een korte voorstelronde weten we precies wie in de middenbouw van 'CBS De Til' zit.
Onder begeleiding van juf Annette, Anita en Evelien, gaan de kinderen aan de slag. Ouderen die geïnteresseerd zijn kunnen een kijkje nemen, en leuker nog, zelf meedoen. Een aantal ouderen schuiven aan en keren terug naar hun jeugd of zien zich weer zitten met hun eigen kroost. Samen met de kinderen maken ze een elektrische verbinding. Twee platte batterijen worden vastgemaakt op een plankje, hier een draadje, nog een draadje, daar een lampje, hier een knopje, en waarempel het lampje gaat branden. Plussen en minnen, alles komt aan bod. Bij een ander tafeltje maken ze van meerdere draden leuk gekleurd wol, een dikker draad. Zo maak je een armbandje óf een hengsel voor een mooi zelfgemaakt papieren tasje. Anderen leren dat tandwielen beweging overbrengen, maar ook dat ze de snelheid van een beweging kunnen veranderen. Ook thuis in de keuken zijn veel gebruiksvoorwerpen met een tandwiel. We laten een paar zien.
Aan een ander tafeltje zijn ze druk in de weer met een zelfgemaakte kompas en een magneet. De ouderen die meedoen genieten volop en hebben zichtbaar plezier.
Anderen hebben gewoon plezier aan de kindertjes, en het maakt ze niet uit wat ze doen. Het er zijn, is al genoeg. Het is gewoon plezaireg mit dat leutje spul. In alle onschuld de wereld nog volop aan het ontdekken. Prachtig toch!?
Juf Annette, Anita, Evelien, de kindertjes en een aantal ouderen, waren deze ochtend positief gestemd. Dat er ook andere geluiden waren is bekend. En dat mag, dat is prima.
Bedankt dat jullie er waren.
Tot volgende week.
Dag.
Op deze zomerse ochtend kijken we even kort terug op ons uitstapje van afgelopen vrijdagmiddag. Het is altijd mooi om te horen dat we metelkaar een gezellige middag hebben gehad en samen hebben genoten. Conclusie: "Voor herhaling vatbaar!"
Na onze eerste kopje koffie/thee geeft Jan Jansen ons een kijkje in zijn familiegeschiedenis, en die van zijn vrouw, wijlen Menna Bakker. De geschiedenis van Jan, zoon van Cornelis Jansen en Hillechien Wiersum, is uiteraard ook de geschiedenis van Roelf, één van zijn broers en zussen, en vaste bezoeker van Noaberstee.
Voor hem liggen allerlei formulieren, staten, brieven en een familieboek. Als kwartierdrager, ook wel proband genoemd, heeft hij een overzicht van bewijsbare voorouders in mannelijke en vrouwelijke lijn die per generatie zijn gerangschikt. Een dergelijk overzicht wordt een kwartierstaat genoemd. Voor elke generatie voorouders in een kwartierstaat is er een aparte naam. De familie van Jan gaat terug tot in de jaren 1500, zijn edelouders.
Naast Jansen, horen we deze ochtend meer bekende namen. Dolfijn, Schutter, Ritsema, Bouwsema........
Jan heeft zijn kinderjaren doorgebracht 'op Hofstee', het tegenwoordige Hendrik Ridderplein. Het ouderlijk huis heeft plaatsgemaakt voor 'De Brijventer'.
De G.N. Schutterlaan is vernoemd naar oud Thesinger Gerrit Niklaas Schutter (1851-1949). Jan heeft nog een brief uit 1948 die G.N. Schutter (familie van Jan) heeft geschreven aan Jan's vader.
Na Jan's verhaal, nemen we nog een kijkje op verschillende websites. Onder anderen deze. Ben je ook geïnteresseerd in jouw familiegeschiedenis? Je zou je speurtocht kunnen beginnen op de website 'alle Groningers'. Zijn je (voor)ouders nou geen Groningers, neem dan een kijkje bij betreffende provincie.
Zo zijn hier alle Friezen, Drenthen en Limburgers te vinden. Ook de overige provincies hebben ongetwijfeld een archief waar je gezochte familie kunt achterhalen.
We bedanken Jan voor zijn interessante bijdrage en bekijken via YouTube nog een paar filmpjes van oud Thesingers. Zo komt er weer een einde aan een gezellige ochtend.
Tot volgende week.
Dag.
Vorige week woensdag, 5 oktober, is de Kinderboekenweek van start gegaan. Het thema is, 'Voor altijd jong!'
In dit kader kreeg Noaberstee een verzoek van CBS De Til, of juf Jessica, dorpsgenoot en ouder Myla en 14 leerlingen van de bovenbouw bij ons op bezoek mochten komen. Natuurlijk mocht dat. Leuk! Dorpsgenoot Marion is ook aanwezig. Zij schrijft een stukje voor de komende G&T. Welkom Marion.
Vanmorgen is het zover. Iets na tienen, als wij onze eerste kopje koffie hebben ingeschonken, komen ze binnen. Ze zijn net terug van de bibliotheek in Ten Boer en nu mogen de kinderen ook eerst even een korte pauze. Even iets drinken en/of eten. Een paar leerlingen hebben koek gebakken en trakteren ons daarop. Dat was smullen hoor.........heerlijk! Nogmaals dankjewel.
Juf Jessica stelt voor dat de kinderen zelf even vertellen wie ze zijn en waar ze wonen. Maar wij, de ouderen, kunnen natuurlijk niet achterblijven en doen ook graag mee met het voorstelrondje.
Namens Noaberstee heet ik (Janna) iedereen van harte welkom en hou een kort praatje.
De afgelopen week ben ik mijn zolder maar eens opgegaan, op zoek naar kinderboeken. En ja hoor, daar kwam ik ze weer tegen. Mijn boekjes die ik in de jaren zestig had gekregen na afloop van het Kinderkerstfeest. 'Barendje en Annemieke', 'Frits en Tineke', 'Rozemarijntje en de oude juffrouw'.......... Herinneringen aan chocolademelk, kerstkransje en sinaasappel komen weer bovendrijven..
Hee dit is leuk. 'Fred en het schilderij dat niet te koop was' Dit is het boekje dat meester Piet Kalteren heeft geschreven. Hoewel ik niet zo'n lezer ben, begin ik op zolder al met de eerste bladzijden en de rest volgt later op de bank. Al lezende zie ik het weer helemaal voor me. Klunder en de kunstenaars die op de boerderij van van der Veen kwamen. Ome Joop, Albert Kol, met zijn wichelroede en met landschapjes beschilderde aardstraalkastjes. 'Als je er maar in gelooft, jongen, als je er maar in gelooft.' Fred geloofde er wel in.
'Laat naar bed' is een prachtig kinderboekje van onze dorpsgenoot Elisabeth Tolenaar, met illustraties van Georgien Overwater.
Naast al deze boeken heb ik vanmorgen ook het boek '100 jaar Christelijk Onderwijs in Thesinge' meegenomen. Ik laat de kinderen klassenfoto's zien, waar ik als 7- en 9-jarige opsta. En weet je wie deze jongetjes zijn? Dit is die meneer, en wijs naar Jan Jansen, en dit is die meneer, en wijs naar zijn broer Roelf. "Dat is grappig." "Staat mijn papa, mama, opa of oma ook in dit boek?" Gaan we straks es even kijken, oké?
We gaan de boel een beetje verbouwen en vervolgens gaan de kinderen de bezoekers van Noaberstee interviewen. Ze hebben vragen over schooltijd, familie, leukste/ergste herinnering, uitvinding, werk, persoonlijk en opvoeding.
"Hoe lang moest u naar school?"
"Heeft u weleens straf gehad?" "En wat moest u dan doen?"
"Hoe zag uw huis eruit?"
"Hadden uw ouders ook een auto toen u klein was?"
"Heeft u de oorlog meegemaakt?"
"Had u een huisdier?"
"Wat had u voor werk?"
"Was er een wc?" "Niet zoals nu. Wij hadden een poepdoos". Poepdoos? vraagt ze giechelend.
Mooie vragen waar de ouderen uren over kunnen praten.
Ook laten ze hun eigen leesboek zien. Sommigen lezen een stukje en anderen vertellen waar het boek overgaat. Ook zijn er een paar moppentappers. Ze gaan de zaal rond en wie het maar wil, krijgt een leuk mopje te horen. Prachtig man.
Tot slot bedank ik juf Jessica, Myla en leerlingen voor hun bijdrage aan deze ochtend. Wij, bezoekers van Noaberstee, hebben erg genoten van jullie aanwezigheid. Hartelijk dank!
Applaus volgt.
Tot een volgende keer!?
Nog even nagenieten met onderstaande foto's. (klik op de foto voor een vergroting)
Tot volgende week.
Dag.
Terwijl de een nog geniet van een buitenlands bezoekje aan de kinderen, is er deze ochtend weer volop aanloop van dorpsgenoten. Altijd mooi dat men iedere woensdagochtend de weg naar dorpshuis Trefpunt nog steeds kan vinden. Deze ochtend hebben we een heerlijke traktatie van Douwe, omdat hij zijn verjaardag heeft gevierd. Nogmaals bedankt Douwe. Natuurlijk zingen we voor hem 'lang zal hij leven' hieperdepiep hoera.
Voor de bezoekers onverwachts, maar vanmorgen kwam oud dorpsgenoot Dick Sybenga even langs. Voor de meesten geen onbekende. Dick houdt zich onder anderen bezig met genealogie, ook wel stamboomonderzoek genaamd. Naast onderzoek naar de wortels van zijn eigen familie, is hij ook erg geïnteresseerd in specifiek Thesinger families. Leuk om te horen en te zien met wat voor een bevlogenheid hij er over praat. Op dit moment heeft hij al meer dan 10.000! connecties van Thesingers. Sommigen willen graag weten hoe het zit met hun familie. Dick tovert het tevoorschijn op zijn laptop en verhalen komen vanzelf. Verhalen over ouders, groot- en overgrootouders. Maar ook verhalen over de geschiedenis van achternamen en hoe deze soms bewust of onbewust werden gewijzigd.
De een weet te vertellen dat, heel lang geleden, een ruzie in de familie reden was om de achternaam te wijzigen. Heel simpel door een 'n' toe te voegen. Wat Dick bij zijn onderzoek is opgevallen, is dat vroeger echtparen 'tot de dood hen scheidde' bij elkaar bleven. Echtscheiding kwam sporadisch voor. Mannen zorgden destijds dat er brood op plank kwam en vrouwen zorgden voor de kinderen. Tja, je kon wel bij je partner weggaan, maar waar moest je heen, en hoe kwam je aan de kost en onderdak? Het blijkt dat net als nu, vroeger een kind ook wel de achternaam kreeg van de moeder. Om de doodeenvoudige reden dat anders de familienaam zou uitsterven.
Het is een interessante ochtend, die zeker een vervolg krijgt. Kun je niet wachten en wil je op zoek naar je eigen familiegeschiedenis? Neem dan een kijkje op de website 'Genealogie' en 'wie was wie'. Iedereen heeft een geschiedenis.
Tot volgende week.
Dag.
De afgelopen week speelde ijzel een grote rol, waardoor onze eerste inloopochtend van 2016 niet door kon gaan. Vanmorgen is het geheel anders. Geen winterse perikelen maar schone wegen en mooi rustig weer. Deze ochtend is weerman John Havinga onze gast. John z'n wortels liggen in Thesinge en hij is voor velen dan ook geen onbekende. Zijn vader is er ook en voordat John met zijn lezing begint wordt er onder het genot van een kopje koffie al gezellig bijgepraat. Leuk hoor.
Het is 10.00 uur, tijd om te beginnen.
Als weerman kun je natuurlijk heel veel vertellen over het weer. Maar gezien de beperkte tijd die we vanmorgen hebben, vertelt John ons iets over:
- Ijzel
- Weeralarm
- Het veranderende klimaat
- Onweersbuien richting Thesinge
- Invloed van (nieuwe/volle) maan op het weer
- Vooruitzichten
John legt ons uit hoe ijzel ontstaat en wat het verschil is met ijsregen. De afgelopen week hadden we 5 dagen met ijzel. Dit is zeldzaam, maar niet uniek. Het komt vaker voor. We zien prachtige foto's van ijzel. Maar ijzel is niet alleen leuk en mooi, het is ook gevaarlijk.
Het weeralarm is iets van de laatste jaren. Er zijn verschillende criteria. We hebben daarbij een viertal waarschuwingscodes die met een kleur worden aangeduid. Hoe het precies zit met code groen, geel, oranje en rood kunt u hier nog even nalezen.
Wat heeft onder anderen invloed op het veranderende klimaat? Broeikasgassen, menselijke invloeden en de veranderende temperatuur van de Atlantische Oceeen. Doordat het klimaat verandert komt extreem weer vaker voor, stijgt de zeespiegel en dat kan invloed hebben op onze veiligheid en mogelijk op onze gezondheid.
John legt uit hoe het kan dat onweersbuien die over de stad Groningen, richting Thesinge trekken, zich vaak splitsen. In Groningen ontstaan hoosbuien en in Thesinge hooguit een paar druppels. Door steen, bebouwing en industrie is het in de stad vaak een paar graden warmer dan in Thesinge. De stad geeft warmte af. Door grasland is bij ons de temperatuur lager en stopt in wezen de voeding voor een bui. Des te hogere temperaturen, des te gelukkiger is de bui.
De maan heeft invloed op eb en vloed en op het gedrag van dieren. Maar uit onderzoeken is gebleken dat nieuwe maan en volle maan geen invloed hebben op het weer. Aan mij (Janna) de eer om het tegendeel te bewijzen.....haha. Ik kijk wel uit om John, als zeer deskundige weerman, en de bevindingen van de onderzoekers in twijfel te trekken.
Aan de hand van kaarten laat John ons de vooruitzichten voor de komende dagen zien. Ik zou zeggen, hou veger, sneeuwschuif, muts en handschoenen maar bij de hand.
De diverse vragen die er vanmorgen zijn, worden op vakkundige wijze beantwoord door John. Natuurlijk ontbreken de weerspreuken deze ochtend ook niet.
Ochtendrood, water in de sloot.
Avondrood, mooi weer aan boord.
Kring om de zon, regen in de ton.
Kring om de maan, het zal nog wel gaan.
Maar de mooiste en betrouwbaarste die ik deze ochtend van een bezoeker heb gehoord is: Als het regent in mei, is april voorbij.
We raken nooit uitgepraat over het weer, maar aan deze gezellige en interessante ochtend komt een eind. Bedankt John.
Vanmorgen is dorpsgenote Irene Plaatsman onze gast. Ze neemt ons mee naar wereldstad New York.
In deze stad woont Roos, de dochter van Irene en Pluc en zus van Martien.
Irene en Pluc hebben twee keer een maand doorgebracht in het appartement van Roos. Ze zijn erg enthousiast over deze wereldstad en Irene komt er graag over vertellen.
En vertellen, dat kan Irene.
New York.
'Als je in New York bent, dan gebeurt er iets met je.'
Het is een stad met 180 talen en de bevolkingssamenstelling is zeer divers.
Met een diapresentatie vertelt Irene eerst iets over de geschiedenis van New York. Hoe het kwam dat New York vroeger behoorde aan de Nederlanders.
De geschiedenis eindigt met een concert van Anré Rieu waarin een kort fragment is te zien, hoe mensen vroeger per boot aankwamen in New York.
New York is ingedeeld in vijf stadsdelen of boroughs.
- The Bronx
- Brooklyn
- Manhattan
- Queens
- Staten Islands
Irene neemt ons nu mee naar het centrum van de wereldstad New York, het eiland Manhattan.
Manhattan staat bekend om zijn wolkenkrabbers, de brede avenues, de vele, gele taxi's en het financiële centrum Wall Street. Manhattan trekt 50 miljoen toeristen per jaar.
Enthousiast vertelt Irene over deze schitterende plek. Over musea, schilderijen van Vermeer, Frans Hals en Rembrandt. Over het Vrijheidsbeeld, Central Park, Empire State Building, Broadway en zoveel meer. Er is geen drankcultuur en ook in parken mag men niet roken. Er wordt muziek gemaakt langs het boulevard. Er zijn terrasjes waar men twee uur een plek kan huren voor een feestje of om samen met vrienden te barbecuen. Het bijzondere van de 'High Line' stadspark van de Nederlandse ontwerper Piet Oudolf.
Irene weet ons te boeien met haar verhalen. Herdenkingsmonument
'REFLECTING ABSENCE'
Bezoek je New York, dan breng je eigenlijk een bezoek aan de wereld in het klein.
Zoveel wijken, zoveel culturen en leuke dingen om te doen.
Zullen we een ticket boeken?
De ochtend is voorbij gevlogen. We hebben genoten van je prachtige verhalen en foto's Irene. Dank je wel!
Dag
Vanmorgen al heel vroeg klaarwakker, dus maar vroeg uit de veren. En dat is beslist geen straf, want het is al prachtig zonnig weer. Bovendien is het Noabersteedag en dan ben ik altijd goed gemutst.
Zeker vanmorgen, want we krijgen deze ochtend bezoek van Idelette en oud dorpsgenoot Gerlinda. Beide dames zijn verpleegkundigen bij Buurtzorg Ten Boer, en komen iets vertellen over deze organisatie en de rol die zij daarin vervullen. Maar voor dat zij van wal steken, gaan we eerst buiten op het terras gezellig koffie drinken.
Dan is het woord aan Idelette en Gerlinda. Ze stellen zich voor en vertellen vol passie over Buurtzorg Nederland en Buurtzorg Ten Boer in het bijzonder.
Hoe is het allemaal begonnen? Het was Jos de Blok, wijkverpleegkundige en directeur van een thuiszorgorganisatie die in 2006 uit onvrede over het toenmalige beleid, Buurtzorg Nederland heeft opgericht. Wie is deze Jos de Blok en wat is zijn visie en missie? U kunt hier zijn biografie lezen. "Zorg is geen fabriek."
Overal in Nederland ontstaan spontaan nieuwe Buurtzorg teams. In januari 2014 waren er 700 teams met 7000 vaste medewerkers en 3000 oproepkrachten.
Buurtzorg Ten Boer verleent al zes jaar zorg in Ten Boer en de omliggende dorpen. In een Buurtzorg team mogen niet meer dan 12 mensen. Het zijn ziekenverzorgenden en verpleegkundigen. Professioneel opgeleide mensen die de zorgtaken uitvoeren. Buurtzorg Ten Boer is sterk groeiende en inmiddels zijn er 2 teams van ieder 8 personen, met daarnaast vaste oproepkrachten.
'Team Buurtzorg Ten Boer West' waar Idelette deel van uitmaakt, verleent zorg aan inwoners van Ten Boer, THESINGE, Garmerwolde en Sint Annen.
Team west is gehuisvest in zorgcentrum Bloemhof en bereikbaar via telefoonnummer 06 - 13117848.
Gerlinda en haar teamgenoten, 'Team Buurtzorg Ten Boer Oost' verlenen zorg aan inwoners van Ten Boer, Ten Post, Winneweer, Wittewierum, Woltersum en Lellens.
Dit team is gevestigd in gezondheidscentrum De Kiep, Marskramer 1B in Ten Boer en bereikbaar via telefoonnummer 06 - 10365768
Het zijn zelfsturende teams. Dat wil zeggen dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor het functioneren van hun team, de beste zorg leveren en zorgen dat ze bekwaam blijven door studies en congressen te volgen. Er zijn korte lijnen. Men heeft zelf regelmatig overleg met bijvoorbeeld de huisarts, fysiotherapeut, ergotherapeut of diëtiste. Hierbij is de huisarts de spin in het web van het hele zorgveld. Hij/zij is het beste in staat om de regie te voeren in de zorg voor zijn/haar patiënten.
Er zijn veel veranderingen in de zorg. Denk alleen maar aan het feit dat patiënten sneller vanuit het ziekenhuis naar huis gaan. En ging men eerder als tussenstap naar een verpleeghuis, nu gaat men rechtstreeks naar huis. In dergelijke situaties kan Buurtzorg Ten Boer zorg verlenen en hebben ze overleg met eventuele mantelzorgers.
Stap voor stap gaat er meer veranderen. Denk alleen maar aan decentralisatie van overheidstaken naar de gemeenten. In 2015 worden gemeenten verantwoordelijk voor het begeleiden van mensen met beginnende dementie, psychische problemen en mensen met een verstandelijke beperking.
Wie kan 24 uur per dag, 7 dagen in de week Buurtzorg aanvragen?
Cliënt/patiënt, huisarts, ziekenhuis, verpleeghuis.
Wij, Thesingers kunnen bellen met team West, 06 - 13117848.
Daarna wordt thuis de zorg besproken en worden er verdere afspraken gemaakt. Voor de duidelijkheid, Buurtzorg verleent geen huishoudelijke hulp. Maar mocht tijdens hun zorg blijken, dat huishoudelijke hulp raadzaam is, dan willen ze dit wel voor u regelen.
Buurtzorg rapporteert ook terug naar de verwijzer, zoals bijvoorbeeld de huisarts. En als het nodig is verzorgen ze de aanvraag voor indicatie bij het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) zodat u in aanmerking komt voor een vergoeding.
Welke zorg levert Buurtzorg? Een kleine greep.
Hulp bij wassen, douchen.
Hulp aan-, uittrekken van steunkousen.
Verpleegtechnische handelingen, waarbij u kunt denken aan: injecties, morfine- en voedingspompen, infuus enzovoort.
Wondzorg en benen zwachtelen.
Maar ook voor terminale zorg kan men terecht bij Buurtzorg Ten Boer. Intensieve zorg wordt verleend aan mensen in hun laatste levensfase. Daarbij is het mogelijk dat er ook 's nachts iemand aanwezig is om zorg te geven. Deze vorm van zorg wordt ook zeer gewaardeerd, omdat het verlichting geeft aan familie, naasten en mantelzorgers.
Buurtzorg geeft zorg aan iedereen, jong en oud.
Idelette en Gerlinda sluiten hun presentatie af met een kort filmpje uit 2012.
Ook krijgen we allemaal nog een leuke attentie.
We zijn onder de indruk van het werk dat Idelette, Gerlinda en hun teamgenoten doen. Maar ook de manier waarop ze dit kunnen doen spreekt erg aan. Zij doen ook werk waar geen indicaties voor zijn, en werken zonder prikklok. Het hoeft allemaal niet vlug, vlug, vlug. Menselijkheid gaat boven bureaucratie.
Met liefde, bezieling en passie hebben ze ons vanmorgen kennis laten maken met Buurtzorg Ten Boer.
En dat voelt zó goed, dat een van de bezoekers die binnenkort zorg nodig heeft, vanmorgen direct afspraken heeft gemaakt met Idelette. Voor de bezoeker een geruststellende gedachte en al een hele zorg minder en Idelette zorgt met veel plezier, passie en kunde. Beide zijn dik tevreden en dat is toch prachtig.
Op het terras kijken we, onder het genot van een kopje koffie, terug op een mooie, gezellige en zeer zinvolle informatieve ochtend.
Nogmaals hartelijk dank Idelette en Gerlinda voor jullie mooie presentatie.
Dag.
Bijna een maand geleden hebben we samen met dorpsgenoot Theo Remkes, onze eerste stappen gezet op weg naar Santiago de Compostella. Hoe dat ook alweer was, kunt u lezen in onderstaand verslag van 12 maart. Vanmorgen het vervolg.
Eerst neemt Theo ons ook nog even weer mee terug naar het begin van zijn reis. Even inlopen zeg maar. Dan hink-stap-sprong en we zijn in het Spaanse gedeelte van de Pyreneeën, op weg naar het graf van apostel Jacobus.
Theo wijst ons op het gevaar van de moderne mens. Te grote stappen, te veel stappen, te veel kilometers, te veel uren. Zo kom je niet in Santiago de Compostella. Bedenk daarnaast dat je een pelgrim bent en geen toerist. Je ontvangt en je eist niks!
Kom, we gaan weer op pad. Via ongeplaveide weggetjes, stille steenachtige en steile paadjes, schilderachtige dorpjes met nauwe straatjes en prachtige vergezichten, genieten we van deze pelgrimstocht.
We staan stil bij monumentjes en laten, net als vele van onze voorgangers, een steentje achter, al dan niet voorzien van een opschrift. Bij de Roelandsbron komt water uit de bergen. Daar maken we dankbaar gebruik van. We drinken wat en vullen ons flesje. Het schiet lekker op............nog maar 790 kilometer naar Santiago de Compostella, aldus Theo. Met een zucht kijken we elkaar aan en krijgen steeds meer waardering voor zijn voettocht.
Nog maar 790 kilometer........
Via Pamplona, dat wij vooral kennen van de stierenrennen,
gaan we op weg naar Alto de Perdón. Op deze route maken we een stevige klim naar het pelgrimsmonument, 'de Pelgrims karavaan'. Een beeldengroep, gemaakt van cortenstaal, laat zien hoe belangrijk de pelgrimstocht is.
We zijn inmiddels in Puenta la Reina. We komen langs een wijn- en waterfontein in Ayegui en nemen een slokje wijn, vullen ons flesje met water en stappen weer rustig verder. Theo wijst ons op een schuilhutje of kluizenaarshutje, en verteld over La Rioja met de belangrijkste wijnstreken van Europa. We lopen langs huizen van leem, de Arena van Léon, paleis van Gaudi en laten onze zorgen achter bij 'Cruz de Ferro' door er een steentje neer te leggen.
Nog 108 kilometer, nog 100, 40 en dan is daar het stenen paaltje met de aanduiding '0,00 km'. Dit is het officiële einde van de pelgrimstocht. Maar niet voor Theo.
Nee, Theo heeft besloten om nog een ander persoonlijk offer aan Jacobus te brengen. In het voormalig priesterseminarie heeft hij de daad bij het woord gevoegd en na 28 jaar zijn snor afgeschoren.
Hij heeft het verpakt in een plastic zakje en aan de buitenkant van de kathedraal een blijvend offerplekje voor gevonden. Theo's pelgrimstocht zit er nu echt op. Het gevoel dat je dan hebt is moeilijk te omschrijven. Blij? Genietend? Feestelijk? Nee, maar wel uiterst tevreden en dankbaar!
We hebben het weer prachtig gevonden Theo, om samen met jou over het schelpenpad te lopen. Bedankt dat we vanmorgen weer je reisgenoten mochten zijn. We hebben genoten van je prachtige verhalen en foto's. Dank je wel.
Een pelgrimsgroet van de bezoekers.
Dag.
Vanmorgen is Simon Dijksterhuis onze gast. Samen met Harrie Meier is hij buurtagent in de gemeente Ten Boer en familieagent voor de eenheid Uithuizen. Dijksterhuis geeft een presentatie over 'senioren en veiligheid', woningovervallen (inbraken) en babbeltrucs. Dat het in Thesinge niet alleen prachtig wonen is, maar ook veilig, laten de cijfers zien. De afgelopen twee jaar staat het aantal woninginbraken op nul. Een geruststellende gedachte. Dat is anders met dorpen die vlak aan de N360 liggen. Uit analyse van deskundigen blijkt, dat vluchtroutes een grote rol spelen bij de keuze voor een woninginbraak.
In grote lijnen kent men 4 soorten inbrekers:
- Gelegenheidsinbreker
Snel naar binnen en snel weer weg. Vaak in woningen en schuren die niet afgesloten zijn, en waar het meestal gaat om een tablet, laptop, tv, navigatiesysteem, fiets, brommer, scooter........
Destijds heeft de gemeente een 'witte voeten' actie uitgevoerd. Deze actie bestaat uit een preventieve controle waarbij witte papieren voetstappen worden achtergelaten, om inwoners bewust te maken van insluipingsmogelijkheden in de woning en eventuele schuren. Dan valt op hoeveel deuren niet zijn afgesloten, sleutels voor het grijpen liggen of in het autoslot zitten en fietsen niet op slot staan. Voor een tablet of navigatiesysteem die nog in de auto ligt, hoef je weinig moeite te doen. - Beroepsinbreker
Vaak georganiseerde groepen uit Oost-Europa die uit zijn op geld, passen, paspoorten en sieraden. Maar ook dieselolie komt voor. - Verslaafden
Plegen vaak inbraken om geld of eten. Bijzondere details: de koelkast laten ze nooit ongemoeid en...........de verslaafde inbreker laat vaak zijn behoefte achter. - Insluipers en babbeltrucs
Opereren vaak in groepen en proberen met een mooi verhaal, een babbeltruc, binnen te komen. De één praat en de ander probeert, al dan niet via een andere deur, naar binnen te glippen om hun slag te slaan.
Er zijn drie belangrijke principes:
Licht: hebben inbrekers een hekel aan
Geluid: een raam inslaan of een deur met veel kabaal intrappen heeft niet hun voorkeur. Honden die aanslaan werken ook preventief, evenals ganzen, zo weet een bezoeker.
Tijd: het moet niet te lang duren
Woningovervallen (inbraken) voorkomen kunnen we niet, maar geef inbrekers niet de gelegenheid. Maak het hen zo lastig mogelijk door goed hang- en slotwerk, goede verlichting en goed sleutelbeheer. Maar tref ook maatregelen als u op vakantie gaat. Voor meer preventietips kunt u hier een kijkje nemen.
Het was een zeer geslaagde ochtend, waar we met veel plezier op terugkijken. Ook op deze plaats willen we buurtagent Simon Dijksterhuis, hartelijk bedanken.
Dag
Op deze prachtige lentedag stapt dorpsgenoot Theo Remkes met rugzak op, dorpshuis Trefpunt binnen. Hij neemt ons mee op zijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.
Met een powerpoint presentatie vertelt Theo enthousiast en vol passie over zijn voettocht. Hij neemt ons mee naar 1 september 2010. Het startpunt van zijn reis is het Jacobusmonument bij de Jacobus de Meerderekerk, een neogotische rooms-katholieke kerk, in Uithuizen. Dit is het beginpunt van het Jacobspad, en maakt deel uit van de pelgrimstocht. Het Jacobspad eindigt in het Overijsselse Hasselt.
Theo neemt plaats op een bankje bij de kerk en laat z'n gedachten gaan. Al 1200 jaar zijn mensen hem voorgegaan. Ga ik of ga ik niet?
Hij leest het gedicht op het monument. 
Pelgrim
Je verlangen is groot
Je weg is lang
Je bent gedragen
Je bent geborgen
Vraag
Een indrukwekkend moment.
Theo besluit om de 3000 kilometer daadwerkelijk te voet af te leggen en zet z'n eerste stap.
Over het Jacobspad van Uithuizen via Thesinge, Garmerwolde, Hasselt naar Maastricht. De eerste etappe van een maand zit erop. In verband met de naderende winter besluit Theo om nu niet verder te lopen. Op 31 mei 2011 trekt hij voor de tweede keer zijn huisdeur achter zich dicht en vervolgt zijn voetreis vanaf Maastricht naar Spanje.
Als symbool van het Jacobspad en de pelgrimstocht draagt Theo een Jacobsschelp op zijn rugzak. Dat maakt duidelijk dat hij een pelgrim is en geen toerist. Wat onderscheidt een pelgrim van een toerist? Een pelgrim verwacht niets. Alles ontvang je. Een toerist betaalt, eist, vraagt en wil.
Theo vertelt over de geschiedenis, pelgrimswegen in Europa, beweegredenen, voorbereiding, overnachtingen en ondersteunt zijn verhaal met mooie foto's. Vooraf heeft Theo nooit de intentie gehad om lezingen te geven. Hij liep voor zichzelf, niet voor een ander. Vandaar dat hij in Nederland ook geen foto's heeft gemaakt.
Als je aan zo'n tocht begint moet je naar mijn idee toch wel een paar goede voornemens hebben. Die had Theo ook. "Ik had me voorgenomen om me tijdens mijn pelgrimstocht niet kwaad te maken. Dat is in zoverre gelukt, totdat ik een paar keer franse honden tegen kwam. Ik wilde me ook niet storen aan het weer en vooral niet te ver vooruit kijken. Ook wilde ik niet als een betweter overkomen. Ik nam de situatie zoals ie was, ook al had ik mijn bedenkingen en mijn eigen mening. Bovendien had ik geen verwachtingen en rekende ik nergens op. Als je niets verwacht heb je ook geen teleurstellingen en ben je ook niet kwaad als het eerste adres op je lijstje geen slaapplaats voor je heeft. Je loopt door naar de tweede, de derde en als uiteindelijk het vierde adres wel plaats heeft, zeg je: "dank je wel Jacobus".
Als pelgrim ontvang je. Zo niet, loop je door. Maar het zijn niet alleen goede voornemens waardoor je de tocht kunt voltooien. Het materiaal moet goed zijn en je moet lichamelijk en geestelijk niet al te veel ongemakken hebben. Theo is met lichamelijke pijnen zichzelf ook wel tegen gekomen. Last van nek, schouders, benen, enkels, voeten en tenen deed hem soms in ongebruikelijke houdingen lopen. Tien kleine stappen zus, tien kleine stappen zo en dan was het vol te houden. Nooit heeft hij gedacht aan stoppen. Voor Theo was het een diep gevoelde vage wens om de pelgrimstocht te lopen. Voor anderen zijn de beweegredenen: religieus, spiritueel, cultureel of sportief. Pensionering kan ook een beweegreden zijn. Net als bezinning op het werk, drukte of eisen. Maar ook het zoeken naar een nieuwe weg in het leven of verwerking van zorgen en verdriet. Ook overwinning op een ernstige ziekte kan iemand doen besluiten om aan deze tocht te beginnen.
Het is een tocht in ontmoetingen. Ontmoetingen met mensen, de weg en dieren, maar vooral de ontmoeting met jezelf.
We zijn inmiddels in Frankrijk, maar voordat we in Santiago de Compostella in Spanje arriveren, zijn er nog vele stappen te gaan.
Samen met Theo vervolgen we zijn pelgrimstocht op woensdagmorgen 9 april, half tien.
Hopelijk loopt u dan ook weer met ons mee.
Het zal u niet zijn ontgaan dat komende woensdag 19 maart, de gemeenteraadsverkiezingen plaatsvinden. Dorpshuis Trefpunt fungeert dan als stemlokaal.
Daarom heeft Noaberstee 19 maart geen inloopochtend.
We ontmoeten elkaar weer op woensdagmorgen 26 maart, 09.30 uur. Buurtagent Simon Dijksterhuis geeft dan voorlichting over 'Senioren en veiligheid'
Dag.
Als ik vanmorgen m'n neus buiten de deur steek waait me een stevige ijskoude wind om de oren. Ik ben direct goed wakker. Dat moet ook, want het is weer inloopochtend bie noaberstee. En niet zomaar een inloopochtend, nee, vanmorgen schuiven Geerten Eijkelenboom en Ton Ensing bij ons aan. Jammer dat Aly Pepping deze keer niet aanwezig kan zijn, maar ook met haar betrokkenheid en enthousiasme over noaberstee en noaberschap zijn we erg blij en ontgaat ons niet. Uit belangstelling is ook Hillie Ramaker weer aangeschoven. Hillie is lid van de WMO-adviesraad en komt zo nu en dan eens binnenwippen. Ook Hillie haar betrokkenheid en enthousiasme over noaberstee en noaberschap wordt erg gewaardeerd.
Geerten is voorzitter van dorpsbelangen Thesinge en Ton is webmaster van Thesinge.com en heeft de rubriek 'noaberschap' ontwikkelt. Vanmorgen gaan we samen in gesprek over noaberstee en noaberschap. Samen van gedachten wisselen over de vraag: Hoe staat dorpsbelangen tegenover de voortzetting van noaberstee? Wat kunnen we voor elkaar betekenen? Hoe geven we in Thesinge invulling aan een participatiesamenleving? Maar ook belangstelling van buiten Thesinge voor 'noaberstee' en 'noaberschap' komt aan bod. Ook de zeer coulante houding van het bestuur van dorpshuis Trefpunt is een punt van aandacht. We zijn ook hen zeer erkentelijk voor hun betrokkenheid en bereidwilligheid om ons, waar ze kunnen, te ondersteunen. Alles bijelkaar maakt het, dat we een zeer prettige, open, eerlijk en constructieve inloopochtend hebben.
Samen proberen we de leefbaarheid voor alle inwoners in het dorp te behouden en mogelijk uit te breiden. Daar waar nodig proberen we samen noabers te ondersteunen. Samen doen we ons best om de ouderen van Thesinge een mooie oude dag te bezorgen. De ene keer betekent dit handen uit de mouwen, een andere keer zal een financiële bijdrage of subsidie een mooi gebaar kunnen zijn. Bedenk dat het bij dit alles niet om grootse dingen gaat. Het gaat vooral om, eerlijkheid, oprechtheid, vertrouwen, empathie en welgemeende positiviteit. Dit blijft voor ons de basis van waaruit we het succes van noaberstee en noaberschap willen blijven voortzetten. De rest is lucht, waar vele mensen doorheen prikken.
Mocht u om wat voor reden dan ook, wel een stimulerend duwtje in de rug kunnen gebruiken, een paar helpende handen, of een luisterend oor, dan ben ik, Janna Hofstede, altijd beschikbaar. Samen kunnen we dan overleggen hoe we uw vraag of 'probleem' het beste kunnen oplossen. Met alles wat mij ter ore komt zal ik integer omgaan en uw vertrouwen niet beschamen. Ook is er de mogelijkheid om een dienst te vragen of aan te bieden via 'noaberschap' op Thesinge.com. En natuurlijk bent u ook altijd van harte welkom op de wekelijkse inloopochtend van 'noaberstee'.
Ook op deze plaats wil ik Geerten en Ton hartelijk bedanken dat ze tijd hebben kunnen en willen vrijmaken om met ons in gesprek te gaan. Bedanken voor hun betrokkenheid, enthousiasme en welgemeende constructieve bijdrage aan deze ochtend. BEDANKT!
Dag.
Een heftige titel?! Voor degene die vanmorgen de themaochtend 'Brandveiligheid bij u thuis' hebben bezocht is nut en noodzaak van rookmelders heel duidelijk geworden. Vanochtend is Luc Oldenhof aanwezig. Luc is teamleider afdeling preventie van brandweer Stad en Regio Groningen, waar ook het korps van de Gemeente Ten Boer onder valt. Aan de hand van beelden geeft Luc een presentatie over brandveiligheid in huis.
Bedenk dat brand in een woning totaal anders is dan vreugdevuren!
Brand is vuur op een plaats waar het niet hoort. Brand ontstaat door drie componenten: brandstof, energie (warmte) en zuurstof. Ons huis staat vol brandstof. Denk hierbij aan je bank, kast of apparatuur. Door onvoorzichtigheid tijdens koken of een kaars die toevallig omvalt, ontstaat er door de inwerking van energie een brand. De lucht wakkert de brand aan. Haal je een van de drie componenten weg, dan is het uit.
Brandoorzaken
- defect elektrische installatie / verkeerd gebruik elektrische installatie
- broei/zelfverhitting
- brandgevaarlijk handelen
- roken
- spelen met vuur
Een woningbrand ontstaat door een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Twee op de drie woningbranden ontstaan zelfs door menselijk handelen. Maar ook falende apparatuur kan een oorzaak zijn. Zo was er recent een waarschuwing voor afwasmachines die te lang werden verhit en daardoor brandgevaar opleverden. En het lijkt wel, hoe meer kookprogramma's op tv, des te vaker vlam in de pan, aldus Luc. En wat dacht je van het brandgevaar van onjuist gebruik van stekkerdozen, pluizenfilter van een wasdroger of een vieze, vettige, stoffige afzuigkap? Maar wees ook op je qui-vive met het uitoefenen van je hobby. Een slijptol in de buurt van oplosmiddelen, vluchtige gassen en brandbaar vloeistof, is vragen om problemen. Rol ook altijd een kabelhaspel helemaal uit. Luc legt ook het brandgevaar uit bij onjuist gebruik van een elektrische deken. Ga je die opvouwen dan ontstaan er breukjes in de verwarmingsspiraal die uiteindelijk brand kunnen veroorzaken. Beter is het om die losjes op te rollen. Ook maakt Luc ons duidelijk dat het niet verstandig is om tv's langere tijd in de standby stand te zetten. Zet em gewoon uit! Dat vettige stofdeeltjes en warmte niet samengaan blijkt uit z'n verhaal over een stofzuiger in een chinees restaurant. Nut en noodzaak van rookmelders is ons deze ochtend méér dan duidelijk geworden. Rookmelders redden mensenlevens!
Voor mensen die gebruik maken van een open verbranding, zoals gaskachels, geyser en/of badboiler is, naast een rookmelder, ook een koolmonoxidemelder het overwegen waard.
Enkele tips om brand te voorkomen
- Koop deugdelijke apparaten met een CE-markering
- Lees altijd de gebruiksaanwijzing van elektrische apparaten
- Maak apparaten schoon, stof- en vetvrij. (zoals: wasdroger, stofzuiger, afzuigkap, frituurpan, broodrooster) Een schoon huishouden voorkomt brand.
- Doof kaarsen als u "even" weggaat
- Zet wasmachine, droger, tv, computer uit voordat u het huis verlaat
- Zet tv niet in de standby stand
- Plaats een halogeenlamp of andere verlichting niet te dicht bij je gordijnen
- Een uiltje knappen, even dommelen op bank, in stoel of bed gaan niet samen met roken
- Let op (klein)kinderen, zij kopiëren je gedrag
- Laat kaarsen niet onbeheerd of in de buurt van (klein)kinderen branden
- Laatste tip: neem een kijkje op de site 'wat doe jij bij brand' Lees meer, bekijk de filmpjes en doe de brandveiligheidstest
Bij een daadwerkelijke brand is rook het ergste. Rook is sneller én dodelijker dan vuur. Plaats daarom NU een werkende rookmelder en maak een vluchtplan! Rookmelders laten je niet stikken!
Mocht je onverhoopt toch te maken krijgen met brand, blijf dan zo laag mogelijk bij de grond. Daar heb je namelijk het meeste zicht en zuurstof en is de temperatuur het laagst.
- Blijf vooral rustig
- Breng huisgenoten in veiligheid
- Hou deuren en ramen gesloten om te voorkomen dat de brand zich verspreid
- Vlucht volgens je vluchtplan en blijf laag bij de grond.
- Bel 112
Brandveiligheid bij u thuis. Het is NU tijd om daar over na te denken!
Luc Oldenhof heeft ons deze ochtend de ogen ge-opend. Duidelijk en met sprekende beelden heeft hij op een zeer plezierige manier invulling gegeven aan deze zeer zinvolle informatieve ochtend. Nogmaals HARTELIJK DANK aan Luc en brandweer Stad en Regio Groningen.
Wordt vervolgd!
Tot volgende week.
Dag
In mijn stukje van 4 september schreef ik: 'We hebben deze ochtend ook bezoek van Aly Pepping en Ton Ensing. Als redactieleden van Thesinge.com en Ton daarnaast als webmaster van Noaberschap, zijn beide zichtbaar en hoorbaar geïnteresseerd in datgene wat er leeft onder de senioren. Metelkaar hebben we van gedachten gewisseld over 'Noaberschap'. Naar aanleiding van deze brainstormsessie gaat Aly een stukje schrijven voor de komende Garmer & Thesinger Express en de website Thesinge.com'.
Afgelopen weekend lag de Garmer en Thesinger Express weer in de bus met daarin Aly haar artikel over 'Noaberschap'. Heeft u dat gemist? klik dan op de volgende link. Noaberschap werkt.pdf
Tot mijn grote verrassing stond er ook een verslagje in de G&T van mijn uitstapje met Roelie Dijkema, Jannie Ritsema en Jan Jansen. Roelie had de pen ter hand genomen en maakte de volgende bijdrage Noaberschap op z'n best.pdf
Aly en Roelie, maar ook Ton, HARTELIJK DANK voor jullie betrokkenheid en positieve bijdrage.
Hartelijke groet,
Janna Hofstede
Vanmorgen hebben we bezoek van Gerdien te Biesebeek en Fleur Groenhuyzen. Ze geven een presentatie over hun werk als dorpscoach.
Gisteravond, vrijdag 26 april, gaf Janneke Vos een lezing in dorpshuis Trefpunt in Thesinge. Om acht uur was de zaal goed gevuld met belangstellenden en fans. Na een woord van welkom gaf Janna Hofstede het woord aan Janneke.
Als ik vanmorgen naar dorpshuis Trefpunt loop voor de themabijeenkomst denk ik: " Het is meertmoand, dialectmoand. Eltje Doddema komt straks 'veur poelegrap en oardeghaid' en dan ga ik vanmiddag mijn stukje in het Gronings schrijven". Maar mooi niet, daar zie ik toch van af. Proaten, lezen en dreumen ien t Grunnings is gain probleem, mor schrieven. Ik woag mie d'r hier nait aan. Nou oké, n beetje den.
Vanmorgen weer vroeg naar dorpshuis Trefpunt om alles in gereedheid te brengen voor de themaochtend. Jan Mollema, mijn steun en toeverlaat voor het technische gedeelte, bied ook deze ochtend weer zijn helpende hand. In een kort ogenblik zijn alle nodige apparaten aangesloten, gekoppeld en klaar voor gebruik. Bedankt Jan!
Vanmorgen rond half tien hadden 14 bezoekers zich verzoamelt in dorpshuis Trefpunt. Zij kwamen voor een demonstratie wilgentenen vlechten. En daarvoor had ik Hinderikus en Aaltje Kooistra uitgenodigd.
2 mei, de eerste woensdag van de maand, onze vierde themaochtend.
Vanmorgen had jong en oud zich 'verzoamelt' in Trefpunt voor de themaochtend over Hyves, Facebook en Twitter.
Nationaal MediaCoach Tet Luursema en haar collega Annelies Barelds waren onze gasten. Naast MediaCoach is Tet Luursema Specialist Educatie bij de bibliotheken in de Gemeenten Appingedam, Bedum, Delfzijl, Loppersum en Ten Boer.
Tet Luursema neemt ons deze morgen mee op de digitale snelweg. Ze vertelt hoe leuk deze digitale wereld is, maar wijst ons ook op de 'online voetafdruk'. Alle aanwezigen maken op de een of andere manier gebruik van een medium. Een mooi hulpmiddel voor massacommunicatie. Voor de een is dat een mobiele telefoon, voor de ander een iPad, tablet of navigatiesysteem. En met sommige van deze nieuwe media begeven we ons op de digitale snelweg van Hyves, Facebook, Twitter, Linkedln en/of YouTube.
Je kunt er veel plezier aan beleven. Want zeg nou zelf, het is toch prachtig dat deze flashmob van 'TheSingers' op YouTube staat?
En omdat het zo leuk is wil ik u deze ook nog graag laten zien. Was alles maar zo mooi en onschuldig!
Helaas is er ook een keerzijde aan deze digitale wereld. Laat u/je niets wijsmaken! Surf safe!
Het was een leuke ochtend waarop Tet Luursema ons enthousiast meenam in een wereld die voor sommigen nog onbekend was en waar anderen al lange tijd veel plezier aan beleven.
De definitie van mediawijsheid blijft overeind:
'Het is het geheel van kennis, mentaliteit en vaardigheden waarmee de burger zich bewust, kritisch en actief beweegt in een complexe veranderende fundamenteel gemedialiseerde wereld'.
Vandaag, 4 april, de eerste woensdag van de maand, onze derde themaochtend.
Vanmorgen spreekt notaris J. Hunderman, van Emmius Notarissen vestiging Ten Boer, over erven, schenkingen en volmachten.
Om half 10 mag ik, naast de notaris, 27 belangstellenden welkom heten. Een prachtige opkomst. Deze morgen toonden ook 2 bewoners uit Ten Boer en 1 bewoner uit Garmerwolde hun belangstelling. Bovendien had een trouwe bezoekster een vriendin meegenomen. Erg leuk.
Notaris Hunderman neemt het stokje over en verteld voor de pauze enthousiast over het oude erfrecht, en het nieuwe erfrecht dat per 1 januari 2003 van kracht is. Om het niet ingewikkelder te maken dan het is, gebruikt hij in zijn voorbeelden steeds dezelfde situatie en maakt tekeningen om het geheel te verduidelijken.
Na de pauze wordt gesproken over schenkingen en volmachten. Voor de aanwezigen is er voldoende ruimte voor vragen en daar wordt ook gebruik van gemaakt. U zult begrijpen dat ik hier niet het hele verhaal van vanmorgen neer kan zetten. Bovendien is het zo complex, dat ik me hier ook niet waag aan uitspraken over wilsrechten, legitieme portie en tweetrapsmaking bij gescheiden ouders. Voor informatie, en om het nog eens door te lezen, verwijs ik u graag naar de site van Emmius Notarissen. Wat kunt u doen als u uw erfenis wilt regelen? Wat kun je verwachten als je een erfenis moet afwikkelen? Wil je een scheiding, maar ook het nieuwe begin goed regelen, kijk dan hier. Bij een scheiding is ook een testament een aandachtspunt. Aan de hand van dit voorbeeld zal blijken waarom. Er zijn een aantal redenen om te schenken. Wat u kunt doen als ouders of ouderen hun zaken financieel niet meer op orde hebben, leest u hier. Zoals u merkt zijn we vanochtend voorzien van veel nuttige informatie. We zijn ook tot de conclusie gekomen dat het goed is om toch eens stil te staan bij zaken waar we liever niet aan denken. En dat een bezoekje aan de notaris zinvol kan zijn en sommigen rust kan geven. Metelkaar kijken we terug op een leuke zinvolle ochtend, waar we notaris Hunderman hartelijk voor bedanken.
7 maart, de eerste woensdag van de maand, onze tweede themaochtend.
Vanmorgen om half 10 hadden 17 Thesingers en een belangstellende uit Woltersum, zich in Trefpunt 'verzoamelt' voor de themaochtend over de Sociale Verzekeringsbank (SVB) en de AOW.
Twee voorlichters van de SVB, de heer Wieger Westra en mevrouw Fera Kuiper, gaven informatie over de SVB in het algemeen, de AOW en de gebruiksmogelijkheden van de digitale kanalen met de SVB. Tijdens de presentatie kwamen verschillende zaken aan bod. Voor de pauze vertelde Fera Kuiper het een en ander over de activiteiten van de SVB en gaf zij uitleg over de AOW. Vragen die zij in haar presentatie aan de orde bracht waren onder andere; Wat doet de SVB voor u?' 'Wanneer krijgt u een AOW-pensioen?' 'Hoe is het bedrag opgebouwd?' U kunt het hier nog eens nalezen. Mensen die een gekorte AOW en verder geen of weinig inkomen hebben kunnen eventueel in aanmerking komen voor een aanvulling van de overheid. Deze regeling wordt de aanvullende inkomensvoorziening ouderen (AIO-aanvulling) genoemd. Ook een aandachtspunt was, dat de toeslag op AOW-pensioen stopt per 2015. Voor meer informatie klik hier. Na de pauze nam Wieger Westra ons mee naar de digitale kanalen van de SVB. Op www.svb.nl vindt u alle informatie over de regelingen die zij uitvoeren. Hier kunt u ook terecht voor aanvragen, wijzigingen en raadplegen van uw gegevens. U heeft dan wel uw DigiD nodig, uw persoonlijke inlogcode voor diensten van de overheid. Heeft u geen DigiD of is deze niet meer geactiveerd, dan kunt u die aanvragen of activeren via de site www.digid.nl. Bent u benieuwd hoeveel AOW én aanvullend pensioen u via uw werkgever(s) tot nu toe heeft opgebouwd? Ga dan even naar www.mijnpensioenoverzicht.nl. Zoals u merkt, zijn we deze ochtend voorzien van veel informatie.
Na een dankwoord van mijn kant en een klein presentje voor de voorlichters kwam er een einde aan deze leuke themaochtend.
